Η μάσκα

Φόρεσε μάσκα η θάλασσα, το βουνό, το δέντρο,
ο άντρας, η γυναίκα φόρεσαν μάσκα,—
(μα) πώς θα φιληθούν,—
η χλόη, το χορτάρι φόρεσαν μάσκες,
πώς θα πουν την λέξη σε αγαπώ,

τα χείλη να ανοιγο-κλείνουν δεν τα βλέπεις,
η έρημος φόρεσε μάσκα,
χίλιες φορές περισσότερο μουγκάθηκε,
φόρεσαν μάσκα τα πουλιά,
πώς θα κελαηδήσουν,
πώς θα τραγουδήσουν πίσω από την μάσκα τα βιολιά,
οι λεύκες να πιάσουν τον χορό,
πίσω από τις μάσκες οι συλλαβές
πώς θα ταιριάξουν να χτίσουν λέξεις,
οι μέλισσες στα άνθη πώς θα μιλήσουν με τις μάσκες,
το νέκταρ πώς θα τρυγήσουν,
τα λόγια του έρωτα οι μέλισσες στα άνθη
πώς θα πουν, τα πέταλα να ανοίξουν,
τα αποδημητικά πουλιά με την μάσκα
πώς τον τόπο τους θα βρουν,
πώς στο μεγάλο ταξίδι τους θα ανασαίνουν,
στον Αχέροντα με την μάσκα πώς θα πας
με τους νεκρούς στον κάτω κόσμο να μιλήσεις;;;
Το πρωί…….
την μάσκα θα μας βγάλει,
θα έρθει η αυγή, θα ροδίσει,
θα βαδίσει ξανά ενάντια στην άπνοια ο άνεμος.
Είπα στον εαυτό μου αυτό,
στις σκληρές ημέρες της Άνοιξης του 2020.
Τα χείλη, το στόμα, η γλώσσα, η φωνή δεν θα χαθούν,
του προσώπου η έκφραση, της μορφής το σχήμα,
θα παραμείνουμε όμορφοι,
άνθρωποι εμείς, όλοι.

Υ.Γ. Τώρα κρατάμε την μάσκα φυλαχτό,
τις σκληρές ημέρες του 2020.

Σερενές